Nou, heb vanmorgen de behandeling gehad.
Het ging eigenlijk heel goed.
Ik voelde bijna geen pijn.
Maar jeetje wat duurt dat lang zeg! Een uur heb ik in die stoel gelegen met mijn mond wagenwijd open.
Na een half uur beginnen de spieren het toch wel een beetje op te geven.
Wat ik nooit zo goed begrijp is dat tandartsen altijd een gesprek met je beginnen. Het is dan toch echt wel lastig om iets terug te zeggen zonder op hun vingers te bijten.
Het is nu drie uur geleden en ik moet zeggen dat de pijn nu wel een beetje begint. De tandarts zei al wel dat ik napijn zou krijgen. Paracetamol doet wonderen denk ik dan maar.
Achteraf dus weer druk gemaakt om niks.
maandag 8 oktober 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Gelukkig maar. Je hoort ook wel eens van mensen dat ze bijna de stoel uitvliegen van de pijn.
Maar dat je zo'n moeite had om je mond los te houden. Normaal heb je toch zo'n moeite om hem dicht te houden. Hahahahaha.
En bedankt he lief broertje
Een reactie posten